Obróbka zdjęć często bywa postrzegana jako Magia, przez duże M. Powodem tego jest niechęć, czy też nawet zakorzeniony w naszej podświadomości strach przed rzeczami niepojętymi. Tymczasem cyfrowa ciemnia jest narzędziem, jak każde inne. Nie można się go bać, a wręcz przeciwnie – raz poznane, okazuje się niezwykle użyteczne. Do szybkiej edycji fotografii, w stylu “tu przyciąć, tam rozjaśnić” możemy wykorzystać nawet systemową przeglądarkę zdjęć. Jednak do bardziej zaawansowanych funkcji, będziemy potrzebowali precyzyjniejszego oprogramowania. Dla osób z ograniczonym budżetem i miłośników “wolnego” softu, stworzyliśmy serię poradników dotyczących zabawy w morzu opcji, jakie nam oferuje GIMP. Dzisiaj postaramy się przedstawić, jak w pięciu prostych krokach poddać zdjęcie lekkiemu retuszowi. Drobny retusz w 5 krokach / fot. fotoManiaK Wielokrotnie pewnie stawaliście przed koniecznością przetworzenia dziesiątek zdjęć – czy to z wakacyjnego wyjazdu, czy też z przyjęcia imieninowego. Ciężko tu wymagać od kogokolwiek, aby siedział nad każdą fotką godzinami dopracowując najmniejsze detale. Warto zatem zapoznać się z warsztatem kilku użytecznych narzędzi, dzięki którym bardzo szybko dopracujemy nasze fotografie. Ponownie wspomnę o dwóch żelaznych regułach, którymi zawsze kierowałem się przy obsłudze programów graficznych: Jeśli wybrany przez ciebie sposób obróbki zawodzi, improwizuj. Nie śpiesz się – perfekcja wymaga cierpliwości. Fotografia bazowa / fot. fotoManiaK Nasz poradnik jest skierowany przede wszystkim do amatorów, stąd też jeśli jesteście już zaznajomieni z GIMPem, niektóre z poniższych uwag i kroków, mogą się wam wydać oczywiste. Pod każdym z punktów znajdziecie schematyczne opisanie akcji, którą należy wykonać. Postaram się również uczulić na pewne często popełniane błędy i zasugerować konkretne rozwiązania estetyczne. Pamiętajcie jednak, że każde zdjęcie jest inne i do każdego należy podchodzić indywidualnie. Jeśli trzeba – eksperymentujcie. Wideo poradnik Obrabianie zdjęć krok po kroku Znamy już schemat i wiemy w ogólnym zarysie co musimy zrobić. Uruchamiamy zatem program i ładujemy do niego plik, na którym będziemy pracować. Na wstępnie, tak jak zawsze ważna uwaga – starajcie się pracować na duplikacje warstwy podstawowej. W razie błędu łatwiej jest powrócić do podkładu, niż na nowo go ładować do programu. W celu wykonania duplikatu warstwy klikamy… Okno warstw: lub Prawy przycisk myszy na warstwie – Duplikuj warstwę Krok 1 – Kadrowanie i obrót Pierwszym krokiem jest odpowiednie wykadrowanie i obrócenie zdjęcia. Może nie złapaliśmy równo linii horyzontu? Może w kadrze pojawiły się niechciane obiekty? Nic straconego. Najlepiej jednak zacząć od narzędzia obrotu. Znajdziemy je pod charakterystyczną, intuicyjną ikonką w Przyborniku. Po kliknięciu nasz obraz pokryje się gęstą siatką linii, a przed oczami pojawi się okno dialogowe, w którym możemy ręcznie wpisać wartość obrotu. Oczywiście możemy na oko obracać fotkę za pomocą myszki – kwestia gustu. Obrót i kadrowanie / fot. fotoManiaK Gdy już nasz program poradzi sobie z przetworzeniem obrotu należy odpowiednio przyciąć zdjęcie. Skorzystamy tu z narzędzia kadrowania kryjącego się pod ikonką nożyka. Nie musimy już za pierwszym razem zaznaczać właściwego obszaru. Zaznaczenie możemy na bieżąco modyfikować przeciągając jego naroża i krawędzie. W kwestii estetyki – najlepiej pozbyć się niekompletnych obiektów przy krawędziach fotografii. Warto również zachować format albumowy. Krok 2 – Balans bieli Balans bieli możemy skorygować na dwa sposoby. Ręcznie (to jest za pomocą narzędzia Balans kolorów wybieranego z menu Kolory), oraz automatycznie za pomocą narzędzia Automatyczny balans bieli (Kolory -> Automatycznie -> Balans Bieli). W większości przypadków, automatyka nas nie zawiedzie. Jeśli jednak wciąż będziemy niezadowoleni z efektu, możemy manualnie zmienić balans pomiędzy poszczególnymi barwami korzystając z wygodnych suwaków, lub też wpisując konkretne wartości w odpowiednie pola. Balans bieli / fot. fotoManiaK Mogą się również zdarzyć przypadki, w których korekta balansu bieli nie będzie potrzebna. Wszystko zależy od światła zastanego przy fotografowaniu oraz ustawień aparatu. Czasami zaś zdjęcie może nie nadawać się do szybkiego retuszu. Warto zatem pamiętać o tym już w trakcie pstrykania fotek. Krok 3 – Jasność i kontrast Niezależnie od tego czy wykonaliśmy poprzedni krok, zdjęcie w 90% przypadków będzie wymagało korekty jasności i kontrastu. GIMP oferuje dostęp do dwóch narzędzi, którymi możemy się w tym celu posłużyć. Oba znajdziemy w menu Kolory (Kolory -> Jasność i kontrast / Poziomy). Pierwsze z nich umożliwi użytkownikowi zabawę dwoma klasycznymi suwakami. Lepiej tu nie szarżować zbyt mocno ze zmianami, gdyż w późniejszej obróbce szybko się okaże, że na zdjęciu zatarły się informacje o niektórych barwach. Jasność i kontrast / fot. fotoManiaK Narzędzie Poziomy jest znacznie precyzyjniejsze. Wyświetlając uproszczony histogram oferuje dostęp do trzech wskaźników odpowiadających za jasność cieni, półtonów i świateł. Przesuwając je możemy liczyć na lepsze efekty. Każde zdjęcie oczywiście wymaga indywidualnego podejścia, ale praktycznie zawsze będziemy chcieli skorzystać z korekty półtonów. Krok 4 – Barwa i nasycenie Krok czwarty jest najdłuższym z całego procesu obróbki. Dochodzimy bowiem do etapu, w którym należy każdą barwą zając się osobno. Umożliwi to nam narzędzie Barwa i Nasycenie wybierane z menu Kolorów. Po wybraniu tej opcji ukaże się nam okno dialogowe, w którym możemy zaznaczyć którą barwą chcemy się zająć (pojedynczą lub wszystkimi naraz) oraz kilka suwaków odpowiadających między innymi za nasycenie koloru, jego jasność oraz właściwą barwę. To właśnie tutaj możemy bez większego trudu zamienić wszystkie czerwienie na zielenie itp. Barwa i nasycenie / fot. fotoManiaK Tutaj drobna uwaga techniczna. Obsługując to narzędzie należy być świadomym, że w oknie dialogowym znajdziemy podstawowe barwy. Zmieniając konkretne wartości może się szybko okazać, że oprócz zielonej trawy, rozjaśniamy również zielony sweter. Należy o tym pamiętać i nie decydować się na agresywne kolorystycznie zmiany. Krok 5 – Wyostrzenie / Rozmycie Ostatni krok to wyostrzenie lub rozmycie zdjęcia. Nie mówimy tu oczywiście o mocnych zmianach. To ma być lekki retusz, który pomoże nam usunąć ewentualne drgnięcie dłoni fotografa, lub pozwoli ukryć niechciane detale. Odpowiednie narzędzia znajdziemy w menu Filtry -> Uwydatnienie / Rozmycie -> Maska Wyostrzająca / Rozmycie Gaussa. Oba narzędzia funkcjonują podobnie. W oknie dialogowym mamy podgląd małego kadru. Zmieniając zaś poszczególne wartości warto obserwować czym skutkują, zanim jeszcze wprowadzimy zmiany w życie. Rozmycie Gaussa / fot. fotoManiaK To już wszystko. Teraz pozostało tylko zapisać zdjęcie (najlepiej na nowym pliku, w razie gdybyśmy po kilku godzinach lub dniach nie byli zadowoleni z efektu) i pochwalić się nim przed znajomymi. Cały retusz nie powinien zająć dłużej jak 5 minut. Oczywiście może się okazać, że dane zdjęcie będzie wymagało większej uwagi. Wtedy ten czas może się wydłużyć, ale są to specyficzne przypadki, w większości związane z usuwaniem niechcianych obiektów ze środka kadru, lub artystycznymi filtrami, o których z pewnością napiszemy niedługo kolejny poradnik. Powyższy poradnik dotyczy funkcji i opcji zawartych w programie GIMPZaznaczanie, kopiowanie i wklejanie w GIMPie :. W GIMPie jak i w innych programach do edycji grafiki rastrowej istnieje kilka możliwości zaznaczania fragmentów obrazu. Dobór metody zaznaczania fragmentów obrazu zależy od tego jaki kształt ma mieć to zaznaczenie. Najprostszy typ zaznaczenia to "prostokątne" i "eliptyczne" .
Wyostrzanie zdjęciaPoradnikOpracowanie: nossPoziom trudności: bardzo łatwyOryginalne zdjęcie:Zdjęcie po mieszanych modyfikacjach:Zaraz opiszę przykładowe sposoby na wyostrzenie nieostrego zdjęcia w GIMPie na potrzeby WWW. Jest to bardziej forma nakierowania na różne sposoby i metody niż opis "za rączkę, krok po kroku".Uwaga: Ten poradnik jest kiepską implementacją pomysłów twórcy i tak naprawdę nic szczególnego w nim nie ma. Jest to najcieńszy z tutoriali autora, ale autor go pozostawił, bo być może komuś on w czymś testów wykorzystałem zdjęcie z tutorialu Ożywianie napisany w wersji GIMPa W innych wersjach nazwy narzędzi i pojęć mogą się różnić. Zaczynamy Sposób I - WzmocnienieSposób najprostszy to po prostu zastosowanie filtru: Filtry -> Uwydatnianie -> Wyostrzanie. Stopień wyostrzenia ustawiamy według własnych potrzeb, w tym przypadku ustawiłem go na już wspomniałem jest to najprostsza metoda, ale w rezultacie zwiększa również szumy. Sposób II - WyostrzenieDrugi sposób polega na zmiękczeniu maski: Filtry -> Uwydatnianie -> Wzmocnienie. Najczęściej ustawienia domyślne są wystarczające. Niekiedy trzeba je jednak dostosować do swoich potrzeb, gdyż uzyskany efekt może być zbyt metoda niestety znacznie zwiększa szum na zdjęciu. Sposób III - PoziomyDodatkową metodą jest korekta tonalna przy użyciu poziomów: Kolory -> Poziomy, w tym przypadku przesunąłem prawy koniec na 190. W innych przypadkach stosowniejsza może być inna wartość przy krawędziach histogramu. Powyższe metody można łączyć ze sobą aby uzyskać pożądany (Wyostrzanie + Poziomy): Aby zmniejszyć wpływ szumu przed wyostrzaniem można zduplikować warstwę i dodać do niej maskę warstwy, a następnie wybrać Kopia warstwy w odcieniach szarości... (idę spać)
Jak zretuszować zdjęcie w GIMPie? Oprogramowanie Graficzne. Jak wyostrzyć oczy w Photoshopie? Fotografia. Jak usunąć tło w Photoshopie? Oprogramowanie Graficzne. Jest to tłumaczenie artykułu Erica R. Jeschke, który pojawił się na Wszystkie zdjęcia w tym artykule należą do Niego, a o prawach autorskich możesz dowiedzieć sie tutaj. Jeżeli chcesz się z Nim skontaktować, to wszelkie dane znajdziesz tutaj. Wszelkie zaś uwagi związane z poniższym tłumaczeniem (błędy merytoryczne, wynikające z błędów autora czy też moich, literówki itp.) bardzo proszę kierować do mnie. Większość tutoriali Eric R. Jeschke pisał, gdy standardem był GIMP w wersji Gdy pojawiła się wersja zmianie uległy niektóre nazwy w menu oraz skróty klawiszowe. Różnice między tymi wersjami (dla funkcji z poradników) autor zebrał tutaj. Ja korzystam obecnie z wersji Efekt przed i po: Krótki opis. W starszym poradniku o "Sprytnym" wyostrzaniu opisałem kilka technik na selektywne wyostrzanie zdjęć cyfrowych pozwalających uniknąć wyostrzenia szumu matrycy czy ziarna filmu. Metoda ta robi dwie rzeczy, które temu sprzyjają: Wyostrza tylko kanał luminancji, dzięki czemu zapobiega zmianom odcienia i nasycenia (mających wpływ na kolor). Wyostrza tylko krawędzie, zapobiegając wyostrzaniu dużych, jednolitych powierzchni, które często zawierają szum. W tym tutorialu opisuję technikę z użyciem warstw, co niesie ze sobą następujące korzyści: Oryginalne zdjęcie pozostaje nienaruszone. Jest mniej pracochłonna, składa się z mniejszej ilości kroków. Dzięki jej zastosowaniu unikamy zmiany trybu z HSV i później znów na RGB (zobacz starszy poradnik). Zostawia wyostrzanie na sam koniec, co pozwala na większą kontrolę parametrów. Umożliwia dokładniejszą regulację i wpływ na efekt końcowy. Generalnie rzecz biorąc, metoda ta jest o wiele lepsza od swej poprzedniczki. Niemniej jednak, jeżeli nie znasz poprzedniej metody, możesz poczytać o niej teraz. Nie wymyśliłem tej metody sam, tylko przerobiłem ją na potrzeby GIMP-a na podstawie tego artykułu. Krok po kroku. Oto oryginalne zdjęcie po załadowaniu do GIMP-a. Jest zauważalnie miękkie, prawdopodobnie ze względu na błąd autofokusa. Takie rzeczy wychodzą na odbitkach. Uwaga: Zawsze wykonuj wszelką obróbkę (szczególnie zmniejszanie i zwiększanie) przed wyostrzaniem. Zduplikuj zdjęcie naciskając Ctrl+D. Chwilowo nie będzie nam ono potrzebne, więc można je zminimalizować. Kliknij PPM na oryginalnym zdjęciu i wybierz Obraz / Tryb / Rozłożenie , a tam wybierz HSV i zaznacz Rozłożenie na warstwy. Kliknij OK. To spowoduje otwarcie nowego okna ze zdjęciem rozłożonym na kanały Odcień, Nasycenie i Wartość (jasność) w trzech warstwach. Dzięki temu można wyostrzyć kanał Jasności. W oryginalnym zdjęciu kliknij PPM na warstwie Tło i wybierz Duplikuj warstwę lub naciśnij przycisk . Teraz kliknij dwa razy na duplikacie warstwy i zmień jej nazwę na "Sharpening". Ten krok nie jest niezbędny, ale bywa pomocny, gdy pojawi się więcej warstw, a jeszcze ważniejszy, gdy przyjdzie Ci otworzyć ten sam plik za pół roku. Upewnij się, że wybrana jest warstwa Sharpening. Przejdź do okna ze zdjęciem po rozłożeniu HSV i wybierz kanał Wartość. Wybierz wszystko (Ctrl+A) i skopiuj (Ctrl+C). Przejdź do zdjęcia oryginalnego, wybierz warstwę Sharpening i wklej (Ctrl+V). Zakotwicz wklejone zdjęcie używając przycisku . Jako Tryb dla warstwy Sharpening wybierz Wartość. To nakłada kanał Wartość górnej warstwy na kanały Odcień i Nasycenie dolnej warstwy, dając w rezultacie zdjęcie wyglądające tak samo, jak oryginał, ale rozdzielone na dwie warstwy. Tworzenie maski krawędzi. Przejdź do zduplikowanego zdjęcia. Kliknij PPM i wybierz Filtry / Wykrywanie krawędzi / Krawędź. Musisz ustalić, jakie wartości będą odpowiednie dla Twojego zdjęcia. W tym przypadku było to 6. Teraz przekształć zdjęcie na skalę szarości klikając PPM i wybierając Obraz / Tryb / Odcienie szarości. Następnym krokiem będzie wyregulowanie maski, dzięki czemu obszary, które mają zostać wyostrzone staną się białe, zaś wszystko inne - czarne. Użyj narzędzia Poziomy Warstwa / Kolory / Poziomy . Przesuń punkt czerni do góry a punkt bieli w dół, aby odfiltrować wszelkie mało znaczące krawędzie. Możliwe, że będziesz musiał nieco poeksperymentować z ustawieniami. Kliknij OK, gdy ważne krawędzie staną się białe, a niemal wszystko inne - czarne. Teraz zastosuj Filtry / Rozmycie / Rozmycie Gaussa , aby wygładzić nieco krawędzie. Promień z zakresu 3 do 10 pikseli powinien wystarczyć. W tym wypadku było to 7. Możesz ponownie użyć Poziomów, aby podregulować nieco maskę. Okazuje się, że to niezły pomysł po rozmyciu. W tym przykładzie punkt bieli powędrował nieco ku dołowi. Na zdjęciu oryginalnym kliknij PPM warstwę Sharpening i wybierz Dodaj maskę warstwy. W opcjach nowej maski wybierz Biała (bez przeźroczystości) i kliknij OK. Przejdź do zduplikowanego zdjęcia ze stworzoną właśnie maską krawędzi, wybierz ją (Ctrl+A), skopiuj (Ctrl+C). Przejdź do oryginału i wklej (Ctrl+V). Zakotwicz wklejoną maskę . W tym punkcie, jedyna część drugiej warstwy, jaka wpływa na całe zdjęcie, to luminancja krawędzi. Ważne: W doku warstw należy wybrać miniaturkę zdjęcia, a nie miniaturkę maski warstwy, gdyż inaczej wyostrzanie odbędzie się na samej masce. Wokół wybranego obiektu powinna być biała ramka. Zastosuj Filtry / Uwydatnianie / Wzmocnienie . Możesz poeksperymentować z ustawieniami, szybko też przekonasz się, że możliwe jest zastosowanie znacznie wyższych wartości wyostrzania, niż gdyby warstwa nie posiadała maski, a obraz nie traci tak na jakości. W tym przykładzie użyłem ustawień Promień = 1 , Wartość = 2,0 , Próg = 0 . Teraz powiększ sobie zdjęcie i oceń efekty (najlepiej na powiększeniu 100%). Jeżeli rezultat Ci nie odpowiada, to cofnij operację (Ctrl+Z) i zastosuj filtr ponownie (Ctrl+Shift+F). Jeżeli wszystko jest jak należy, można zamknąć pozostałe (zbędne już) okna. Pokazane zdjęcia to wycinki w skali 1:1. Pierwsze - oryginał. Drugie - wyostrzone powyższą techniką. Trzecie - Wyostrzone standardowym filtrem Wzmocnienie (Unsharp Mask) z parametrami: Promień = 1 , Wartość = 1,0 , Próg = 0 . Zdjęcie wyostrzone pokazanym sposobem prawie nie pokazuje szumu, zaś wyostrzone standardowym Wzmocnieniem o znacznie niższych parametrach szum ten uwidacznia bardzo mocno, szczególnie w cieniach na twarzy i słupku drzwi. Wskazówki: W celu dokładniejszej regulacji można nieco przeostrzyć zdjęcie, a jego wpływ regulować suwakiem Krycie. Podczas samego wyostrzania warto użyć opcji Widok / Nowy widok . W jednym oknie można mieć zdjęcie pokazane w całości, a w drugim powiększenie 100%, dzięki czemu nie musimy wciąż pomniejszać/powiększać. Inne przykłady: Ten przykład nie potrzebuje tak naprawdę zbytniego wyostrzania, po zastosowaniu powyższej techniki zdjęcie wygląda na przeostrzone. Użyłem tej fotki, gdyż jest dość mocno zaszumiona, więc dość łatwo pokazać, co się dzieje, gdy szum jest wyostrzany, oraz że Sprytne wyostrzanie nie wpływa na szum. O sposobach usuwania szumu matryc (na przykładzie tego zdjęcia) można dowiedzieć się tutaj. To jest oryginalne zdjęcie: Zwykłe Wzmocnienie: Wyostrzone powyższą techniką: Czy można nieco zautomatyzować ten proces? Okazuje się, że twórcy wtyczek i rozszerzeń po raz kolejny wyszli naprzeciw potrzebom amatorów cyfrowej obróbki. Niejaki Martin Egger napisał pomocny skrypt i mimo pewnych uproszczeń wybiórcze wyostrzanie stało się znacznie mniej pracochłonne. Skrypt pobieramy z bazy rozszerzeń programu The GIMP, dokładniej stąd. Jest oczywiście wiele innych skryptów, które również warto potestować. Pobrany plik umieszczamy w katalogu GIMP\share\gimp\ . Po restarcie aplikacji w menu Script-Fu / Eg pojawi się pozycja Sharpen (Smart Redux), zaś po jej uruchomieniu zobaczymy takie okno: Pierwsze trzy parametry to odpowiednio Promień, Wartość oraz Próg, pochodzące z filtra Wzmocnienie (Unsharp Mask). Czwarty parametr to Moc z Wykrywania krawędzi, zaś piąty to Promień z Rozmycia Gaussa. Po przeczytaniu tego poradnika bez problemu dobierzesz odpowiednie parametry. Więcej informacji: Prawie wszystko, co chciałbyś wiedzieć o wyostrzaniu w Adobe Photoshop. Artykuł rozszerzający zagadnienie poruszone w poprzednim. I kolejny, tym razem opisujący pracę na warstwach. Techniczne wytłumaczenie techniki Wzmocnienia (czyli Unsharp Mask). Poradnik o wyostrzaniu na stronie Freda Mirandy. ★ Rozwiń opis! ★====== ️ Podobało się? Zostaw lajka! Może wbijamy pod tym filmem 20! ️ Nie zapomnij o subku kanału===== Poradnik dodany przez: Limba 66564 Kolejny poradnik dla wszystkich amatorów programu Gimp. Tym razem dowiemy się w jaki sposób możemy sprawić, aby nasze zdjęcie było zdecydowanie "żywsze". Składniki: Pomysł: CakpeR - Do poradnika Jak ożywić zdjęcie w Gimpie przypisano następujące tagi: obrazek gimp zdjęcie retusz fotografia obróbka ożywić wyostrzyć zdjęcJest ono dostępne w menu "Narzędzia" w Photoshopie. Aby wyostrzyć zdjęcie w Photoshopie, należy najpierw wybrać narzędzie "Wyostrzanie". Następnie należy przesunąć suwak "Wyostrzanie" w lewo lub w prawo, aby zwiększyć lub zmniejszyć stopień wy . Jaki obiektyw do rozmytego tła?
Fot. Fotolia Usuwamy skazy ze zdjęcia za pomocą GIMP 1. Na początek otwórz wybrane zdjęcie w Gimp’ie i przybliż wybraną część ze skazami. Do tego potrzebne będzie narzędzie lupki. Po wybraniu narzędzia w opcjach należy zaznaczyć „powiększenie” i przeciągnąć kursorem po odpowiednim miejscu zdjęcia. Fot. 07 photo 2. Po przybliżeniu zdjęcia wybierz narzędzie do klonowania. W opcjach narzędzia dostępne są oczywiście różne ustawienia, dotyczące chociażby jego rozmiaru. Fot. 07 photo 3. Mając wciśnięty CTRL naciśnij na czystą i w miarę podobną część do tego, które będziesz oczyszczać. Naciskamy prawym przyciskiem myszy na skazę i już. Jeśli klonowany obszar będzie np. dużo ciemniejszy ślad po skazie pozostanie, gdyż tony będą się różniły. Fot. 07 photo 4. Jeśli jesteśmy zadowoleni z efektu zapisujemy zdjęcie. Możemy do tej czynności użyć narzędzia łatki. Jest ono bardziej tolerancyjne i nie zostawia po sobie śladów w przypadku niedokładnego dobrania obszarów. 1. W tym celu zdjęcie otwieramy, przybliżamy i wybieramy narzędzie łatki. Fot. 07 photo 2. Ze wciśniętym klawiszem CTRL wybieramy miejsce pobrania elementu do zakrycia niedoskonałości. Tak jak wcześniej naciskamy na miejsce ze skazą. Fot. 07 photo 3. Zapisujemy zdjęcie Pamiętajmy o oddaleniu obrazu przed zapisaniem, wtedy jesteśmy w stanie zobaczyć zdjęcie w całej okazałości. Możemy wtedy zauważyć i poprawić miejsca, które zostały pominięte. 6. Zdjęcie zostało lekko rozmyte, co zaowocowało zmniejszeniem szumów. Teraz trzeba je wyostrzyć, dlatego wybierz Filtry/Uwydatnianie i Wyostrzanie. 7. W okienku Wyostrzanie w części Podgląd wyszukaj skrawek zdjęcia o dużej liczbie szczegółowych elementów i przesuń suwak w prawo. Obserwuj jednocześnie Podgląd. 8. GIMP to jeden z najpopularniejszych, w pełni bezpłatnych programów do edycji fotografii i różnego rodzaju grafiki. Program jest bardzo elastyczny i pozwala edytować zdjęcia zarówno w podstawowym, jak i profesjonalnym zakresie. Poznajmy więc podstawowe i najczęściej stosowane opcje w programie stosowaną opcją jest między innymi opcja kadrowania, która pozwala nam wyciąć konkretny element na zdjęciu, np. twarz, całą postać, budynek etc. W pierwszej kolejności wybieramy narzędzie SKALPELA, a następnie zaznaczamy obszar, który chcemy wyciąć. Po chwili pojawi się specjalne okienko, które umożliwi dokładne określenie wymiarów oraz pozycji wycinanego obszaru. Jeśli już dobraliśmy wszystkie opcje, w celu wycięcia wybranego fragmentu obrazka naciskamy na przycisk często korzystamy z programu GIMP do prostej edycji zdjęć, np. poprawiania ostrości, warto poznać sprawdzony sposób na wyostrzanie lub zmiękczanie obrazu. W pierwszej kolejności klikamy na narzędzie oznaczone jako KROPLA. Narzędzie służy do zmiękczania (blur) bądź wyostrzania (sharpen) wybranych obszarów grafiki. Aby aktywować okno konfiguracji, należy kliknąć ikonę kropli dwukrotnie. Możemy między innymi wybrać przezroczystość (opcja OPACITY), siłę rozmycia lub wyostrzenia etc. Po ustawieniu wszystkich opcji, należy wybrać odpowiednie rodzaj końcówki wyostrzania z panelu Brush Selection. Reasumując, za pomocą tej opcji możemy zmiękczyć ostre krawędzie, lub wyostrzyć rozmyte fragmenty zamierzamy częściej korzystać z programu GIMP, warto poznać podstawowe skróty zaznaczeniaR – prostokątneE – eliptyczneF – odręczneU – magiczna różdżkaShift+O – według koloruI – nożyczkiNarzdzia wycinaniaShift+T – skalowanie Shift+C – kadrowanieNarzędzia przekształcaniaShift+S – nachylenieShift+R – obrót Shift+F – odbicieShift+P – perspektywa Oferuj rozbudowane narzędzia bonusowe, takie jak retusz portretu. Obsługa prawie wszystkich formatów graficznych obejmuje Pliki RAW. Podsumowując, jest to najlepsza opcja do wyostrzania zdjęć i redukcji szumów na komputerze. Wygraj Pobierz Pobieranie Mac Jak wyostrzyć zdjęcie bez utraty jakości. Krok 1: Importuj zdjęcie z szumemZobacz poradnik jak "wyskoczyć" ze zdjęcia w serwisie Spryciarze.pl. Jak wykonać efekt "wyskok" na naszym zdjęciu w programie Gimp? Wykonamy dosyć efektowne zdjęcie które będziemy mogli umieścić na naszym ulubionym fotoblogu, portalu społecznościowym, lub po prostu pochwalić się znajomym.
Odpowiedzi (3) Zaloguj się, aby móc oceniać, komentować, odpowiadać... Pani Barbaro, w odpowiedzi na Pani pytanie, zademonstruję jedną z kilku metod tworzenia montaży, która polega na łączeniu elementów z różnych zdjęć w jedną spójną całość. Ze zdjęcia jaszczurki skopiuję oko, które następnie umieszczę na metalowej figurze chińskiego smoka w taki sposób, żeby figurka miała "prawdziwe" dwa zdjęcia, z których wykonamy montaż. Z tego zdjęcia jaszczura skopiujemy oko: które wstawimy do zdjęcia metalowej figurki smoka, żeby smok miał czym "patrzeć": Oryginały obydwu zdjeć są niekompresowane, dość dużej rozdzielczości, więc detale, które chcemy wykorzystać do montażu, będą wyraźne i ostre. Najprostszą metodą rozpoczęcia jest zaznaczenie fragmentu obrazka, który chcemy użyć i wklejenie tego fragmentu w obrazku docelowym. Domyślnie powinien się wkleić jako nowa warstwa, którą potem można już edytować jako fragment projektu. To tyle teorii, bo w praktyce sprawa jest znacznie bardziej skomplikowana. W programie GIMP jest kilka różnie działających narzędzi do zaznaczania elementów forografii. Najprostsze, takie jak: zaznaczenie prostokąte i eliptyczne, zwykle w praktyce okazują sie niewystarczające. Do zaznaczenia bardziej skomplikowanych obszarów można wykorzystać lasso, które pozwala na odręczne (czyli dość niepracyzyjne) zaznaczanie dowolnych kształtów. Jeśli na forografii znajduje się obiekt o jednolitym kolorze, sprawdzi się różdżka, która jest w stanie jednym kliknięciem zaznaczyć cały obszar pokryty odcieniami jednego koloru lub wieloma kolorami (zależy od ustawienia czułości w opcjach narzędzia). Do kolekcji narzędzi do zaznaczania dochodze też nożyce, które pracują podobnie jak lasso, ale są w stanie same wykryć krawędzie obiektu. Wszystkie wyżej wymienione narzędzia mogą pracować w trybie tworzenia nowej selekcji, który jest trybem domyślnym; w trybie dodawania (wymuszanym przyciśnięciem klawisza Shift) można do wcześniej stworzonej selekcji dokładać nowe obszary. Wreszcie w trybie odejmowania (z Ctrl) można ze zbyt dużej selekcji (synonim zaznaczenia) odjąć zbędne fragmenty. To jeszcze nie wszystkie możliwości zaznaczania, bo jeśli nam zależy na stworzeniu selekcji bardzo precyzyjnej, warto się posłużyć ścieżkami wektorowymi lub szybką maską. Po zrobieniu zaznaczenia warto jeszcze zmiękczyć jego krawędź. Domyślnie selekcja ma bardzo wyraźną, ostrą krawędź, która przy tworzeniu fotomontaży bardzo przeszkadza w uzyskaniu realistycznego wyglądu. Tak wygląda fragment obrazu, skopiowany z selekcji o ostrej krawędzi: Zmiękczenie (inaczej mówiąc - wtapianie) krawędzi w GIMP uzyskuje się przez polecenie Zaznaczenie - Zmiękcz. Wielkość wtapiania zależy od wielkości obrazka: Przy obrazie o szerokości 4000 pikseli i dużej selekcji, promień wtapiania rzędu 10 pikseli pozostanie praktycznie niezauważony. Natomiast w projekcie o szerokości 600 pikseli (najczęściej spotykana szerokość grafik prezentowanych na niniejszym forum) wtapianie 10-pikselowe jest już sporą wartością. W poniższym obrazku, którego całkowita szerokość wynosiła ponad 3000 px, zastosowałem zmiękczanie zaznaczenia o wartości 100 px. Dzięki temu fragment zdjęcia jaszczura ma wyraźnie zmiękczone i półprzejrzyste krawędzie, które ułatwią dopasowanie go do kompozycji: Wstawienie zaznaczonego fragmentu do innego zdjęcia najprościej wykonać przez kopiowanie i wklejanie. Zaznaczenie skopiujemy skrótem Ctrl+C lub poleceniem Edycja-Kopiuj, a w dokumencie docelowym wkleimy przez skrót Ctrl+V albo polecenie Edycja-Wklej. W programie GIMP wklejone obiekty widać na palecie Warstwy jako Oderwane zaznaczenie: Warto jest temu zaznaczeniu nadać indywidualną nazwę, co jednocześnie zamieni Oderwane zaznaczenie na zwykłą warstwę, na której można już wykonywać wszelkie operacje i transformacje: Wstawiona warstwa, dzięki wykonanemu wcześniej wtapianiu, łagodnie zlewa się z obrazem docelowym, co znakomicie ułatwi wykonanie przekonującego montażu. Teraz należy użyć narzędzia do przenoszenia warstwy z okiem i umieścić oko w głowie metalowej figurki, a następnie narzędziami do obracania i skalowania dopasować rozmiary i położenie oka do głowy metalowego smoka: Ostatnim etapem pracy będzie wykadrowanie gotowego montażu w taki sposób, żeby uwaga widza koncentrowała się na oku: Dodatkowo można cały projekt skorygować pod względem kolorystyki (z kolorów warstwy z okiem zdejmuje nieco zieleni), kontrastu, a na końcu wyostrzyć. Poniżej końcowy efekt: Życzę powodzenia w tworzeniu montaży. Andrzej Słodownik Komentarze (1) Odpowiedział @ | TRENER ALTKOM AKADEMII Komentarze Skomentował : @ TRENER ALTKOM AKADEMII , Na otwartym zdjęciu, z którego chcemy coś skopiować, na drugie klikamy: print screen, klikamy Win+R, wpisujemy MSPaint, Enter. Klikamy Ctrl+V, zaznaczamy, co chcemy przenieść i Ctrl+C. Otwieramy teraz zdjęcie, na które chcemy wkleić obiekt i wklejamy wcześniej wycięty Ctrl+V, dostosowywujemy wielkość i zapisujemy. GOTOWE. :) Komentarze (1) Odpowiedział @ Władysław_Suder | Komentarze Jeśli to żart - to raczej w kiepskim stylu proszę uważnie przeczytać tekst poniżej. Skomentował : @ TRENER ALTKOM AKADEMII , Panie Władysławie, osoba pytająca na zasługuje na treściwą odpowiedź. Teksty w stylu: "zaznacz sobie, skopiuj, wklej i potem dopasuj wielkość" nie dadzą jej żadnej korzyści. Muszę zwrócić Pańską uwagę na kilka drobiazgów: 1. Pytanie dotyczyło programu GIMP, a nie MS Paint. Przykład: był Pan na szkoleniu AM 2012_AD/POZADM, po szkoleniu zadaje Pan na AKADEMIQ pytanie dotyczące detali konfiguracji serwera Widnows, a dostaje Pan odpowiedź w stylu: "na Ubuntu też można, wpisz prostą komendę w terminalu i wciśnij Enter" - proszę sobie wyobrazić, jak się Pan będzie wtedy czuł jako pytający? 2. W naszych odpowiedziach najbardziej istotne jest wyjaśnienie pytającemu, jak coś zrobić PORZĄDNIE, a nie wygłupy mające na celu wykrzyknięcie: "A JA TEŻ UMIEM I WIEM LEPIEJ". Oczywiście, że można zrobić montaż i w MS Paint. Ale jeśli już chciał koniecznie Pan napisać o tym, to w Pańskiej odpowiedzi zabrakło konkretnych informacji: jak w MS Paint zaznaczyć potrzebny fragment obrazu (najlepiej z miękkimi brzegami), jak się zmienia wielkość wklejonego fragmentu, jak się go przenosi w obszarze projektu, jak kadrować itd. Bez tych informacji odpowiedź jest niekompletna. I niestety, kompletnie bezwartościowa dla pytającego i wszystkich innych. Pozdrawiam, Andrzej Słodownik Komentarze (1) Odpowiedział @ | TRENER ALTKOM AKADEMII Komentarze Zgadzam się w pana wypowiedzią, wiem, że można wszystko zrobić dużo lepiej, często skomplikowaną drogą i przy użyciu zaawansowanych narzędzi, lecz na proste pytanie : "Jak wyciąć obiekt ze zdjęcia i wkleić je na drugie?" myślę że moja odpowiedź i tak jest dość rozbudowana. Oczywiśćcie nie doczytałem że chodzi tu o użycie do tego celu Gimp-a, więc znalazłem najszybszą drogę do wycięcia i wklejenia części obrazka jednego do drugiego. Co do "ja wiem lepiej" nie mogę się zgodzić, chciałem po prostu wskazać dużo szybszy sposób na uzyskanie efektu (mam również świadomość iż efekt końcowy jest oddalony przy użyciu Painta w stostunku do Gimp-a ale prostota obsługi i "Dostępność" MSPAINT oraz czas który zaoszczędzimy na samej czynnośći CTRL-C Skomentował : @ Władysław_Suder , Przypisz komentarz Pytania Odpowiedzi Uwaga: Zatwierdzenie konwersji wiąże się z usunięciem punktacji za tą odpowiedź oraz notyfikacją mailową do jej autora. POWIĄZANE w bazie wiedzy GIMP – kłopot z wklejaniem Najbardziej popularna metoda tworzenia montaży i kompozycji polega na kopiowaniu jakiegoś elementu z jednego obrazu i wklejaniu go na inny. DTP i Grafika Gimp DTP i Grafika Gimp Tworzenie WWW GIMP - zmiękczanie selekcji Z dużym nakładem pracy zaznaczyliśmy element na fotografii – w tym przypadku sylwetkę samochodu. Chcemy go wykorzystać do fotomontażu. Kopiujemy… DTP i Grafika Gimp Strona wykorzystuje pliki cookies w celu realizacji usług, zgodnie z Polityką Plików Cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce. Masz pytanie? Napisz do nas Dziękujemy Twoja wiadomość została wysłana Opcja 3: Jak wyostrzyć zdjęcie na raw.pics.io. Raw.pics.io to kolejny darmowy sposób na wyostrzenie rozmytego obrazu online. W przeciwieństwie do innych internetowych edytorów zdjęć, ten wyostrzacz obrazów obsługuje szeroki zakres formatów wejściowych, w tym pliki RAW. Jednak obsługuje tylko dwa formaty wyjściowe, JPG i PNG. Rozmywanie / Wyostrzanie Rysunek Rozmywanie / Wyostrzanie na pasku narzędzi Narzędzie pozwala na rozmywanie lub zwiększanie ostrości obrazu, przy użyciu pędzla. Rozmywanie / Wyostrzanie będzie przydatne, kiedy trzeba zmiękczyć bardzo wyróżniające się elementy obrazu. Aby zmiękczyć całą warstwę lub dużą jej część, lepiej użyć jednego z Filtrów. Kierunek pociągnięcia nie ma znaczenia; aby uzyskać rozmywanie w danym kierunku lepiej użyć Rozsmarowywania. Opcja „Wyostrzanie” powoduje zwiększenie kontrastu obszaru pod pociągnięciem. W małej ilości może być ono przydatne, ale duża ilość może powodować powstawanie szumu. Niektóre z Filtrów, szczególnie Wyostrzanie, zwiększają wyostrzenie z dużo mniejszym szumem. Podpowiedź Bardziej złożony pędzel ostrości można utworzyć przy pomocy Klonowania. Aby to zrobić, należy zdublować warstwę, na której pracujemy, a następnie zastosować dla kopii filtr ostrości. Następnie należy aktywować Klonowanie, jako źródło wybrać „obraz”, a dla wyrównania aktywna powinna być opcja „Zarejestrowany”. Wartość krycia powinna wynosić ok. 10. Przytrzymanie Ctrl i kliknięcie na kopii spowoduje ustawienie jej jako źródła obrazu. Teraz malowanie na oryginalnej warstwie spowoduje w miejscu pociągnięcia połącznie ostrej i rozmytej wersji. Rozmywanie / Wyostrzanie daje stopniowe efekty: powtórne pociągnięcie na tym samym miejscu zwiększa efekt. Opcja Tempo pozwala określić, jak szybko bedzie widoczny efekt. Opcja Krycia może być użyta w celu ograniczenia rozmywania, spowodowanego przez jedno pociągnięcie bez względu na liczbę powtórzeń. Aktywacja narzędzia Narzędzie można aktywować poprzez menu obrazu: → → ; klikając ikonę narzędzia na pasku narzędzi lub poprzez skrót klawiszowy Shift+U. Klawisze modyfikujące Klawisze modyfikujące, wspólne dla wszystkich narzędzi rysowniczych, zostały opisane na Informacje ogólne o narzędziach rysowniczych. Ctrl: przytrzymanie klawisza powoduje przełączanie typu operacji pomiędzy rozmywaniem i wyostrzaniem. Wartość w opcjach narzędzia zmieniana jest na przeciwną. Opcje narzędzia Rysunek Opcje „Rozmywania / Wyostrzania” Krycie; Pędzel; Czułość nacisku; Zanikanie; Twarda krawędź Typ operacji Rozmywanie spawia, że piksele pod wpływem pędzla zlewają się z sąsiednimi i ten sposób powstaje bardziej jednostajne pociągnięcie. Wyostrzanie zaś powoduje, że piksele różnią się od sąsiednich, dzięki czemu kontrast pociągnięcia zwiększa się. Zbyt duże wyostrzenie daje wrażenie wykropkowania. Ctrl powoduje przełączanie się pomiędzy rozmywaniem i wyostrzaniem. Tempo Tempo określa siłę efektu Rozmywania / Wyostrzania. RoinarN. odpowiedział (a) 03.07.2011 o 13:04. CTRL+T Albo CTRL+R nie wiem bo siedzę w PS teraz A jak nie to obraz>Obróć obszar roboczy 0. [Pokaż odpowiedź] Zobacz 4 odpowiedzi na pytanie: Jak obracać zdjęcia w gimpie.›Jak w GIMP-ie powiększyć obraz? 17:13Do Powiększenia rozmiaru obrazu w GIMP-ie służy polecenie Obraz → Skaluj obraz. Pokaże się okno dialogowe, w którym można wpisać docelowy rozmiar obrazu. Po podaniu rozmiaru należy kliknąć GIMP skaluje obrazy z zachowaniem proporcji, co oznacza, że obraz 4:3 po powększeniu wciąż będzie miał krawędzie 4:3 (na przykład z 1200×900 uzyskamy 2400×1800). Po podaniu jednej z wartości druga zostanie obliczona automatycznie. Można jednak podać je osobno – wystarczy kliknąć na „połączenie” między podać także rozmiar w procentach pierwotnego – na przykład 200% każdej z krawędzi, by powiększyć obraz powiększeniu obrazu można zobaczyć jego pogląd. Jeśli wszystko jest w porządku, należy go zapisać poleceniem Plik → Zapisz lub skrótem Ctrl+S. Można też zapisać go jako nowy plik, jeśli nie chcemy tracić oryginału (Plik → Wyeksportuj jako).Na koniec mamy jeszcze kilka wskazówek dotyczących jakości skalowanego obrazu. GIMP pozwala nam wybrać kilka interpolacji (matematycznego dobrania koloru pikseli w nowej rozdzielczości). Do wyboru mamy:Brak (najbliższy sąsiad) – piksele są po prostu rozszerzane na sąsiadów, podobnie jak przy powiększaniu widoku, a obraz nie jest wygładzanyLiniowa – szybka, dająca dobrej jakości rezultaty, polecana jeśli na obrazie jest drobny tekstSześcienna – o ile obraz nie ma wielu detali, pozwala najlepiej zachować gładkie krawędzieLanczos – podobna do sześciennej, ale zamiast rozmywania, tworzy wzór. Dzięki temu lepiej nadaje się do skalowania obrazów pełnych detaliJeśli masz wątpliwości, użyj interpolacji
Korekta manualna. W poziomach wejściowych przesuń suwak czarny i suwak biały tak, aby znalazły się przy krawędziach bocznych wykresu. (1) Moje zdjęcie złapało zbyt dużo kontrastu i obszary ciemne były, jak na mój gust, za ciemne. Poniżej w poziomach wyjściowych (2) przesunęłam suwak czarny delikatnie w prawo, aby trochę
Usuwanie hot pixeli w GIMP-ie (metodą po angielsku zwaną Dark Frame Subtraction). Jest to tłumaczenie artykułu Erica R. Jeschke, który pojawił się na Wszystkie zdjęcia w tym artykule należą do Niego, a o prawach autorskich możesz dowiedzieć sie tutaj. Jeżeli chcesz się z Nim skontaktować, to wszelkie dane znajdziesz tutaj. Wszelkie zaś uwagi związane z poniższym tłumaczeniem (błędy merytoryczne, wynikające z błędów autora czy też moich, literówki itp.) bardzo proszę kierować do mnie. Większość tutoriali Eric R. Jeschke pisał, gdy standardem był GIMP w wersji Gdy pojawiła się wersja zmianie uległy niektóre nazwy w menu oraz skróty klawiszowe. Różnice między tymi wersjami (dla funkcji z poradników) autor zebrał tutaj. Ja korzystam obecnie z wersji Nie wymyśliłem tej metody sam, tylko przerobiłem ją na potrzeby GIMP-a na podstawie artykułu na tej stronie. Zajrzyjcie też tutaj. Krok po kroku. Na wstępnie małe wyjaśnienie: metoda ta to Dark Frame Subtraction, a nie Substraction. Taki mały szczegół, ale warto wiedzieć. Do dzieła. Oto zdjęcie lawy wpadającej do Oceanu z wulkany Kilauea na Hawajach. Przypatrz się powiększonemu zdjęciu. Doskonale widać tam hot pixele. Stwórz nową warstwę, nazwij ją "Dark Frame". Możesz ją wypełnić czymkolwiek. Otwórz zdjęcie z ciemną klatką w osobnym oknie. Tu możesz zobaczyć hot pixele w powiększeniu. Ponieważ ta ekspozycja została zrobiona (z założonym na obiektyw dekielkiem) tuż po właściwym zdjęciu i przy takich samych nastawach, temperatura matrycy CCD powinna być bardzo zbliżona w obu wypadkach, a co za tym idzie hot pixele będą w przybliżeniu w tych samych miejscach. Zaznacz wszystko (Ctrl+A) i skopiuj (Ctrl+C) zdjęcie ciemnej klatki. Powróć do zdjęcia oryginalnego i wklej (Cttl+V) zawartość schowka w warstwę "Dark Frame". W doku Warstw ustaw Tryb na Różnica i dopasuj parametr Krycie (w tym wypadku było to 100%). Na tym etapie powinieneś ujrzeć czarne cętki zamiast hot pixeli, co ma miejsce, gdy hot pixele z każdego ze zdjęć "znoszą się" wzajemnie. Opcjonalnie możesz teraz zduplikować zdjęcie (Ctrl+D), aby w razie problemów mieć możliwość powrotu do tego punktu. Spłaszcz zduplikowane zdjęcie. Wybierz Filtry / Uwydatnianie / Odplamianie (choć później nazywa się już Odplamkowanie ;-) ). w tym przykładzie zaznaczyłem zarówno opcję Adaptywnie jak i Rekurencyjnie, a Promień ustawiłem na 3. W ten sposób czarne plamki powinny zniknąć. Opcjonalnie możesz dodać do zdjęcia nieco szumu. Niestety filtr Odplamkowanie nieznacznie (a czasami dość znacznie) niszczy zdjęcie. W tym przypadku na pomarańczowo-czerwonym dymie zauważalna jest posteryzacja. W tym przykładzie użyłem filtra Rozproszenie RGB (Filtry / Szum / Rozproszenie RGB) z wartością 0,06 na każdym z kanałów. Jeżeli dodałeś szum, możesz go nieco rozmyć, co też uczyniłem w tym przypadku. Opcjonalnie możesz wyostrzyć zdjęcie (na przykład przy pomocy Sprytnego wyostrzania), aby przeciwdziałać zmiękczeniu wywołanemu filtrem Odplamkowanie oraz rozmyciem, oczywiście jeżeli uznasz to za konieczne. Na tym zdjęciu nie ma praktycznie żadnych krawędzi do wyostrzenia, więc pominąłem ten krok, jednak w przypadku zdjęć z wyraźnie zaznaczonymi krawędziami zrobiłbym to na pewno. Porównanie. Górne zdjęcie to oryginał w powiększeniu, dolne poddane zostało obróbce jak w powyższym opisie. Wskazówki: Oczywiste jest, że aparat powinien być zamontowany na statywie. Parametry ekspozycji dla obu zdjęć powinny być takie same. Oznacza to w praktyce robienie zdjęć w trybie manualnym. W tym przykładzie użyłem: Czas ekspozycji - 60s. ISO - 100. Przysłona - f3,5. Balans bieli - ustawiony na "Pochmurno" (popełniłem błąd - powinno być "Światło dzienne", ale przynajmniej był zablokowany w jednej pozycji). Ostrość była ustawiona na nieskończoność przy ogniskowej 18,8mm. Aby uzyskać najlepsze rezultaty, tak przy właściwym zdjęciu jak i ciemnej klatce: Wyłącz wyostrzanie w aparacie. Zdjęcie rób w formacie TIFF lub innym bezstratnym. To powinno zapewnić bardzo zbliżony rozkład hot pixeli na obu zdjęciach. Muszę tu jednak wspomnieć, że w przypadku tego zdjęcia wyostrzanie w aparacie nie było wyłączone oraz zostało one zrobione w formacie JPEG. Jak jednak widać, efekty są całkiem przyzwoite.
m7dDF.